tag:blogger.com,1999:blog-36232468727075890622024-03-13T19:33:50.888+01:00TERAPIA GESTALT y MOVEMIENTOBlog de Psicoterapia Gestalt de Anxeles Ramos VázquezAnxeles Ramos Vázquezhttp://www.blogger.com/profile/16292781393988400736noreply@blogger.comBlogger7125tag:blogger.com,1999:blog-3623246872707589062.post-9334538395170567112015-07-14T16:22:00.000+02:002015-07-14T10:11:56.478+02:00Taller de Movemento e Gestalt<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjk-ZAMSR046PAoZsUSDXyP3nfI7gHY5SAEwEwepyi77o-cGHG-bvEGupJRJ_PFo1EfytwuG08sx0nP49wEyH1t2JaF06K26Vz6p9kjuGsDIosKVeMUdaQApNfq740PC34GUQE3G7pN_aw/s1600/r%C3%ADadelires.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5465566504736404194" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjk-ZAMSR046PAoZsUSDXyP3nfI7gHY5SAEwEwepyi77o-cGHG-bvEGupJRJ_PFo1EfytwuG08sx0nP49wEyH1t2JaF06K26Vz6p9kjuGsDIosKVeMUdaQApNfq740PC34GUQE3G7pN_aw/s400/r%C3%ADadelires.jpg" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 267px; margin: 0 10px 10px 0; width: 400px;" /></a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
O traballo prantéxase dende as posibilidades de movemento de cada persoa. Procurando o “darnos conta” e o disfrute, proponse un espacio onde experimentar, practicar.. A partires de pautas concretas exploraremos diferentes áreas de traballo: o corpo interior/ o corpo exterior/ accións cotidiáns/ partes do corpo/ contacto-soedade/ etc. Neste proceso imos tomando conciencia dos automatismos e rixideces plasmados no noso corpo, desbloqueando partes fixadas e esquecidas do noso corpo e abríndonos a novas formas de relacionarnos con nos mesmas e cos demais.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Anxeles Ramos Vázquezhttp://www.blogger.com/profile/16292781393988400736noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3623246872707589062.post-60447078687602827162011-10-29T12:38:00.005+02:002011-10-31T22:47:59.561+01:00Presente<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgr_J5pTK4_Oz7-4Ekrlf80vz1mC0AYdnogToqFfa3O57LJyTcuukHOwWErQJtj_v8zTSGPVIaHSQCghLbAYbSzBJKgRLCsScE90aK9jw9BUsLmdaz5maoTxWKEoAEhGYr-gLgF1soJxgs/s1600/amaloquehaces.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 300px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgr_J5pTK4_Oz7-4Ekrlf80vz1mC0AYdnogToqFfa3O57LJyTcuukHOwWErQJtj_v8zTSGPVIaHSQCghLbAYbSzBJKgRLCsScE90aK9jw9BUsLmdaz5maoTxWKEoAEhGYr-gLgF1soJxgs/s400/amaloquehaces.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5669776330598277138" /></a><br /><br /><br /><br />En gestalt inténtase evitar todo o que non está ou non se desenvolve no presente; incluso se o conflito que aparece fai referencia a unha experiencia do pasado ou a un medo do futuro, traemos este material ao eiquí e agora porque só no presente pódese levar a cabo a integración. Non poderemos valorar a importancia do presente se non temos en conta as trampas co que se evita refuxiándose no pasado e no futuro. O aquí e agora significa maduración e crecemento. Dicía Perls con certo humor que unha persoa entra na terapia cun montón de personaxes, vivos e mortos, sobre os seus hombreiros, e que o proceso terapeutico non é senon ir sacando da sala, unha por unha, a cada persoaxe (pai, nai, irmao, amiga, profesor, etc) ata que a persoa atópase por fin consigo mesma, e deixa de sentir a necesidade de manipular a súa biografía e a súa historia como medio de manter a neurose.<br />O presente fai fluír o auténtico aprendizaxe, o cal non é computar información, senon descobrer, con todo o risgo que conleva, a nosa propia capacidade, o noso potencial e o noso apoio: actuar en vez de imaxinar.Anxeles Ramos Vázquezhttp://www.blogger.com/profile/16292781393988400736noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3623246872707589062.post-69763225791330733152011-10-24T10:35:00.009+02:002011-10-31T09:25:17.021+01:00Onde terminas ti empezo eu<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHETo7eV3Rh_bOnJntEpeUkydRxkdtfM8DHq0KgrH9HLGksiwmg-vBzpe_gum-pPeNLCmA7GYlHwiTNN9GN0ejnfhqCIFPhK2_iKfCuN7hfj-YA9uG5UgtnlrcXNN_FCeT_hwObJItatQ/s1600-h/limite+spiral.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 265px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHETo7eV3Rh_bOnJntEpeUkydRxkdtfM8DHq0KgrH9HLGksiwmg-vBzpe_gum-pPeNLCmA7GYlHwiTNN9GN0ejnfhqCIFPhK2_iKfCuN7hfj-YA9uG5UgtnlrcXNN_FCeT_hwObJItatQ/s400/limite+spiral.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5447083029758713714" /></a><br /><br />Un límite é un borde ou unha línea que nos define como un ser separado dos demais. A pel é un límite. Cada organismo está separado dos demais seres vivos por unha barreira física. Este límite pode quebrarse debido a unha lesión ou pola acción de outros organismos. Se a brecha é grande ou o organismo invasor nocivo, é posible que o organismo invadido morra. Uns límites físicos intactos preservan a vida.<br /><br />A nosa pel sinala o límite do noso ser físico, mais dispoñemos doutro límite que se extende máis alá da nosa pel. É como si estiveramos rodead@s por un círculo invisible, unha zona de benestar. Temos límites emocionais, existe un límite para o que é seguro, proporciona benestar, o que nos fai sentir ben. Un límite a partir do cal, e cando se traspasa, empezamos a sentirnos amenazad@s, invadid@s....en definitiva, empezamos a sentirnos mal.<br /><br />Se alguén traspasa o noso límite físico ou emocional sentimonos mal, e según sexa o límite traspasado, sentímos dor e sufrimos. Unha relación san, en calquera ámbito da nosa vida: laboral, persoal.., precisa de límites. Estos son moi personais, dependerán das nosas vivencias, experiencias, sensibilidade...,polo que para poñelos precisamos coñecernos ben a nos mesm@s. É a nosa responsabilidade expresar os nosos límites. O máis importante é coñecelo, sen xuicios, saber o que me fai sentir ben e mal, e coidarme. <br /><br />A falta de límites é unha pauta de relación na dependencia emocional. Ésta moitas veces leva consigo traspasar os límites sans nunha relación en aras da necesidade afectiva. As relacións requiren estar atent@s a cómo nos sentimos e atent@s tamén a cómo se sinte @ outr@, e comunicarse.<br /><br />E isto é outra máxima da terapia gestalt: <span style="font-weight:bold;">Cada un, cada unha, é responsable do seu: aí está o noso límite e o noso poder.</span>Anxeles Ramos Vázquezhttp://www.blogger.com/profile/16292781393988400736noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3623246872707589062.post-41267433831511339182009-12-17T20:25:00.013+01:002011-10-31T22:50:40.786+01:00Creatividade<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5i-gSv4CoVknVpgF6-A9R19baaIQnU41gK63NP2v4Niyl1ANd4ti1CBKQoHY6OjOYIf8AiDlojGhGaFLi3kvUNWP9fP2BynAN1VV5B9J-IHawKPP2T4MXeULTUOTXUcqiaIRSJ-zx0Ho/s1600-h/llave+y+flor+con+color.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 167px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5i-gSv4CoVknVpgF6-A9R19baaIQnU41gK63NP2v4Niyl1ANd4ti1CBKQoHY6OjOYIf8AiDlojGhGaFLi3kvUNWP9fP2BynAN1VV5B9J-IHawKPP2T4MXeULTUOTXUcqiaIRSJ-zx0Ho/s400/llave+y+flor+con+color.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5416295592338108866" border="0" /></a><br /><br /><span style="font-style: italic; color: rgb(204, 204, 204);">Tu haces lo tuyo y yo lo mio.Tu eres tú y yo soy yo.No estás aquí para llenar mis espectativas.No estoy aquí para llenar tus espectativas.Y si nos encontramos, es hermoso. Si no, no hay nada que hacer.</span><br /><span style="color: rgb(204, 204, 204);">Fritz Perls</span><br /><br /><span style="color: rgb(204, 204, 204);">Esta frase de Perls convertiuse na oración da terapia guestal.</span><br /><span style="color: rgb(204, 204, 204);">Non é simplemente unha frase bonita pero vacía, polo contrario reúne todos os componentes que hoxe en día definen o benestar e o malestar nas relacións interpersonais e enfoca de maneira clara, valente e directa, as formas de atender e de entender a vida do ser humano máis alá de toda funcionalidade práctica. Tocando todo o desenvolvemento psicolóxico e adentrándose no proceso espiritual de cada persoa. </span><br /><br /><span style="color: rgb(204, 204, 204);">Tomar consciencia de quen é cada quen e adentrarse no coñecemento do si mism@ é o primeiro propósito de toda terapéutica guestáltica, inundando con luz dende eiquí, todas as zonas de sombra que entristecen e minguan a capacidade de cada persoa. Ser tú, ser eu, significa aceptar e soster a responsabilidade de ser quen eres, sen máscaras nen camuflaxes e sobre todo tomar este dereito, ser quen eres, como un legado que engrandece a persoa e a acerca a súa pureza esencial, ó que é verdade en cada quen. .</span><br /><br /><span style="color: rgb(204, 204, 204);">Certo que ninguén está, é, para encher as expectativas de ninguén. É a lóxica das relacións a que conecta a cada persoa con un sistema de intercambios sutís e maravillosos case invisibles, que permite que as relacións convírtanse en nutritivas e ilusionantes. Máis é moi importante coñecer e saber usar esta lóxica transformadora que en gestalt defínese no continuo da consciencia.Unha expiral que non ten fin e onde non cabe o que é xusto ou equivocado senon máis ben a atención permanente a aquelo que tú me fas sentir e aquelo que eu te fago sentir posto que o que transforma á persoa e a calidade da relación é cando se aprende a satisfacer adecuadamente as necesidades das partes en relación.</span><br /><br /><span style="color: rgb(204, 204, 204);">O encontro e o contacto en guestalt é unha relación transformadora, é dicir; que non deixa as cousas tal e como estaban antes, senon que polo contrario, abre expectativas e camiños diversos que cada un ou unha pode tomar decidindo cal lle convén máis. É a expresión da creatividade humana, o elemento terapéutico e transformador por excelencia e que tod@s poseemos. </span><br /><br /><span style="color: rgb(204, 204, 204);">Gozar da fermosura dun encontro póñenos en contacto coa nosa capacidade para ser felices. Aprender a xestionar á dor, a rabia ou o medo ante a fustración, acércanos ao que de sabio temos cada un/unha de nos. Moverse nestas alternativas é a vida, aprender a facer a vida.</span>Anxeles Ramos Vázquezhttp://www.blogger.com/profile/16292781393988400736noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3623246872707589062.post-44796074021324324702009-12-10T20:12:00.005+01:002011-06-16T20:24:31.316+02:00Taller de Traballo Corporal<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhc8zJ4-bQ7YWcRrEIwm3qGuVmGwJq8_IrTXgRMZaTlLUmjZQTkRUhPfujeV7ak2NHla71gtVJymW5q3LX-usuLRPn9xlAzocPkz6YMKrysVBTVu8nv4Ve_9B6hU2mO82DJ6IRROEG5eiA/s1600-h/matisse.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 266px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhc8zJ4-bQ7YWcRrEIwm3qGuVmGwJq8_IrTXgRMZaTlLUmjZQTkRUhPfujeV7ak2NHla71gtVJymW5q3LX-usuLRPn9xlAzocPkz6YMKrysVBTVu8nv4Ve_9B6hU2mO82DJ6IRROEG5eiA/s400/matisse.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5413687933450774786" /></a><br /><br /><span style="font-style:italic;">O corpo e a súa expresión como un medio a través do cal poder entrar en contacto con nos mesm@s</span><br /><br />Asociación Cultural Pedra Xarpal<br />Os mércores de 6 a 7 da tarde no Local da Asociación (Serra de Outes)<br />tfno.: 981 769508Anxeles Ramos Vázquezhttp://www.blogger.com/profile/16292781393988400736noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3623246872707589062.post-62605655787132156872009-10-07T15:08:00.007+02:002011-06-17T20:11:57.036+02:00Vivir é navegar<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtWL2kgnGMzPVT-MdFi8JGme_C5qzLwLHll9BCCuRrQ3QKFD3y8XFSSxYCGoGe5LZMNfQAHqA_6XDVeQRQPKOfwxwL6J_8qmLg57OHOAHkmVYlh1aRTHTjIPY3TeVjgDdxxsCfHrZWHFo/s1600-h/natureza.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 300px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtWL2kgnGMzPVT-MdFi8JGme_C5qzLwLHll9BCCuRrQ3QKFD3y8XFSSxYCGoGe5LZMNfQAHqA_6XDVeQRQPKOfwxwL6J_8qmLg57OHOAHkmVYlh1aRTHTjIPY3TeVjgDdxxsCfHrZWHFo/s400/natureza.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5389845120268060818" /></a><br /><br />Coñecín a terapia gestalt de forma casual, nunha búsqueda por coñecerme a min mesma, e tamén nunha búsqueda por acoller, escoitar e tender a man ás mulleres dos grupos de Autocoñecemento e Autoestima que empecei a desenvolver coas miñas compas da alma, Luzía, Chío e Martazul, na Asociación Litith, fai xa moitos anos.<br /><br />Andaba bastante perdida e confusa, e non sei cómo tiven a sorte de facer un taller con Angeles Martín, directora do Instituto de Gestalt de Madrid. Quedei tocada pola súa atitude de honestidade confrontativa, a súa implicación emocional e a súa capacidade de non entrar en xogos manipulativos.<br /><br />Soupen o instante que eso era o que eu quería facer. E empecei a formación no ano 1999 no Instituto de Psicoterapia Gestalt que Angeles Martín fundou en Madrid non ano 1976, polo que quedou identificada como a representante en España da terapia Gestalt. Dende a súa fundación é un dos principais centros de formación de terapeutas gestálticos do estado. Fixen os dous anos seguintes da miña formación no IPTG de Alicante, centro ao que estou especialmente agradecida, sobre todo a Susi Andreu, terapeuta e compañeira de penas e alegrías durante catro anos..<br /><br />Da terapia gestalt deslumbroume sobre todo a simplicidade dunha maneira de facer terapia que, por enriba dunha teoría da psiquis, e por enriba dunhas técnicas eficaces, prima a atitude e a relación. Entendín emocionalmente o fondo sentido do auto-apoio, do risgo, a importancia dos límites, da propia responsabilidade e do compromiso cos e coas demais.<br /><br />Unha parte de min sempre buscou afora, nas experiencias, relacións, viaxes...a ansia de coñecer, aprender, descubrir e disfrutar é grande, e nunha destas viaxes, tiven a oportunidade de facer un taller de danza contemporánea nunha parque ao aire libre que significou o inicio da miña pasión pola danza, o movemento e o proceso creativo a partires do corpo.<br /><br />Despois de moitas voltas e de debatirme para elexir centrarme na miña actividade laboral, decidín que podía atopar e crear a miña propia maneira de integrar estas dúas disciplinas para min tan ricas e enriquecedoras: a psicoterapia e a danza. <br /><br />Así foi como empecei e como empezo de novo cada día, coa ilusión de desenvolverme a nivel persoal e profesional dentro dos campos da psicoterapia e a danza. E descubrín que non están lonxe, máis ben ao contrario, cando fun profundizando e coñecéndome, dinme conta de que a medida que nos coñecemos e aprendemos a querernos maís a nos mesm@s, máis nos atrevemos a ser e facer realidade os nosos desexos, a crear a nosa propia vida.<br /><br />Entendo a vida como un arte, o arte de ser, de crear a nosa propia historia. Gustaríame acompañar nese proceso creativo ás persoas que queran escoitar a súa propia necesidade e desexo, ter a oportunidade de aprender e compartir o camiño recorrido nesta viaxe a veces difícil, máis sempre apasionante.<br /><br />"Vivir é navegar. Eso sabémolo dende Homero" (Raymond Queneau, Journaux)Anxeles Ramos Vázquezhttp://www.blogger.com/profile/16292781393988400736noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3623246872707589062.post-78428718648513183292009-10-06T23:26:00.006+02:002009-12-10T20:22:34.584+01:00Os oríxenes: sé cómo tí eres<object width="425" height="344"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/Kqm7NJAk-V8&hl=en&fs=1&"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/Kqm7NJAk-V8&hl=en&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="344"></embed></object<br /><br />Se empezamos polo principio habería que destacar a figura de Fritz Perls: por máis que foron moit@s @s colaborador@s, a Terapia Gestalt non existiría tal como a coñecemos hoxe sen a súa presencia, talante e xenialidade. Como en todo artista, a súa creación vai profundamente unida a súa vida e o seu tempo, o contexto cultural que lle nutríu, en particular o psicoanálise e a psicoloxía da forma o da gestalt, as duas grandes fontes que se recoñecen como influencias decisivas no desenvolvemento da psicoloxía gestalt. Mais a terapia gestalt bebe de outras fontes dende os seus oríxenes: o teatro (Max Reinhardt) e o traballo corporal, o psicodrama de Jakob Levy Moreno, a fenomenoloxía e o existencialismo, a semántica xeral de Korzybski, o holismo de Smuts.<br /><br />A psicoloxía gestalt arremete contra o moralismo imposto dende afora, non contra aquel que poderíamos chamar intrínseco. Bon e malo son respostas do organismo, máis, por desgracia a "etiqueta bon e malo" é logo proxectada ó estímulo; entonces, ailladas e fora de contexto, estas etiquetas organízanse en códigos de conduta, sistemas morais, polo miúdo legalizados e conectados con crenzas relixiosas.<br /><br />A filosofía da terapia Gestalt fala dunha moralidade, "mais alá do ben e do mal", sen xuicios de valor, autoxusticacións, racionalización de necesidades e sutis manipulacións en forma de consellos do que se debe ou non facer. Eiquí están algúns destes mandatos ou preceptos que traslucen a filosofía da gestalt:<br /><br />1.- Vive agora, é dicir, preocúpate do presente máis que do pasado ou do futuro.<br />2.- Vive aquí: relaciónate máis co presente que co ausente.<br />3.- Abandona os pensamentos innecesarios; máis ben sinte e observa.<br />4.- Deixa de imaxinar: experimenta o real.<br />5.- Prefire expresar antes que manipular, explicar, xustificar ou xuzgar.<br />6.- Entrégate ao desagrado e á dor tal e como ao pracer, non restrinxas o teu percatarte.<br />7.- Non aceptes ningún outro "debería ou tería" máis que o téu propio: non adores a ningún ídolo.<br />8.- Responsabilízate plenamente das túas accións, sentimentos e pensamentos.<br />9.- Acepta ser como eres (Naranjo, 1989,p.21).<br /><br />(Francisco Peñarrubia)<br />>Anxeles Ramos Vázquezhttp://www.blogger.com/profile/16292781393988400736noreply@blogger.com0