Presente

En gestalt inténtase evitar todo o que non está ou non se desenvolve no presente; incluso se o conflito que aparece fai referencia a unha experiencia do pasado ou a un medo do futuro, traemos este material ao eiquí e agora porque só no presente pódese levar a cabo a integración. Non poderemos valorar a importancia do presente se non temos en conta as trampas co que se evita refuxiándose no pasado e no futuro. O aquí e agora significa maduración e crecemento. Dicía Perls con certo humor que unha persoa entra na terapia cun montón de personaxes, vivos e mortos, sobre os seus hombreiros, e que o proceso terapeutico non é senon ir sacando da sala, unha por unha, a cada persoaxe (pai, nai, irmao, amiga, profesor, etc) ata que a persoa atópase por fin consigo mesma, e deixa de sentir a necesidade de manipular a súa biografía e a súa historia como medio de manter a neurose.
O presente fai fluír o auténtico aprendizaxe, o cal non é computar información, senon descobrer, con todo o risgo que conleva, a nosa propia capacidade, o noso potencial e o noso apoio: actuar en vez de imaxinar.